Gebitsslijtage van blijvende elementen
Naast de richtlijn biedt het KIMO de volgende hulpmiddelen:
Webinar
Tijdens het webinar leer je hoe je de richtlijn effectief inzet in de praktijk. Je ontdekt hoe je gebitsslijtage vroegtijdig signaleert, welke stappen je vervolgens neemt en hoe je de aanbevelingen vertaalt naar een behandelplan voor patiënten. De nadruk ligt op de praktische toepassing en ondersteuning bij jouw dagelijkse klinisch handelen.
Stappenplan gebitsslijtage
Stap 1: Kwantificatie
Voor het kwantificeren van de gebitsslijtage wordt het Tooth Wear Evaluation System (TWES) gebruik. TWES is een eenvoudige en efficiënte methode voor de screening en faciliteert de mondzorgverlener om actief te kijken naar gebitsslijtage.
De TWES kwantificatie (.pdf)
Stap 2: Screening
De flowchart screening helpt bij het systematisch screenen op gebitsslijtage van blijvende elementen. Het biedt een beslisroute om te bepalen of verdere diagnostiek of preventieve maatregelen nodig zijn op basis van de TWES-score.
Flowchart screening (.pdf)
Stap 3: Diagnostiek
De Flowchart diagnostiek helpt bij het systematisch uitvoeren van diagnostiek naar gebitsslijtage van blijvende elementen. Het ondersteunt bij het vaststellen van de ernst, uitgebreidheid en mogelijke oorzaken van de gebitsslijtage. Het geeft vervolgens aanbevelingen om te monitoren, algemene of specifieke maatregelen te treffen of over te gaan op restauratie.
Flowchart diagnostiek (.pdf)
Stap 4: Vragenlijst gebitsslijtage
De vragenlijst kan gebruikt worden voor het inventariseren van oorzaken en risicofactoren voor gebitsslijtage. Je kunt de patiënt de vragen laten beantwoorden en daarna met de patiënt hierover het gesprek aangaan.
Vragenlijst gebitsslijtage (.pdf)
Stap 5: Preventieve maatregelen
Algemene preventieve maatregelen die je de patiënt kunt adviseren staan in de patiëntenfolder ‘Gebitsslijtage’ van het Ivoren Kruis.
Specifieke preventieve maatregelen moeten afgestemd zijn op de beïnvloedbare risicofactoren die bij de patiënt zijn vastgesteld.
Belangrijke interventies zijn:
- Gericht op zuurgerelateerde factoren:
• Bij reflux: verwijs naar de huisarts met het verzoek om een 1-maands PPI-test (protonpompinhibitor) te doen en eventueel aanvullend beleid in te stellen;
• Bij frequente inname van zuurhoudende voedingsmiddelen: beperk consumptie; - Gericht op speekselgerelateerde factoren:
• Bij xerostomie en/of hyposialie: stimuleer een optimale speekselproductie. Raadpleeg hiervoor de KIMO-richtlijn xerostomie en hyposialie gerelateerd aan medicatie en polyfarmacie; - Gericht op mechanische factoren:
• Stimuleer bewustwording van klem- en knarsgewoontes en poetsgedrag; overweeg beetbeschermingsplaat, overweeg verwijzing naar tandarts-gnatholoog of orofaciaal fysiotherapeut bij functionele problemen;
• Afleren van parafuncties;
• Beperk gebruik van middelen die een droge mond en/of klem-/knarsgedrag stimuleren.
Als preventieve maatregel wordt hoektandgeleiding niet aanbevolen.
Evalueer de geadviseerde preventieve maatregelen op korte termijn, bijvoorbeeld na een maand.
Aan de slag met de richtlijn Gebitsslijtage
Het is belangrijk dat iedere behandelaar in de praktijk bekend is met de richtlijn 'Gebitsslijtage van blijvende elementen'. Breng daarom de richtlijn en de hulpmiddelen bij jouw behandelteam onder de aandacht. Maak één iemand in het team verantwoordelijk voor de implementatie van de richtlijn. Deze coördinator gaat in elk geval aan de slag met:
- De richtlijn met het team bespreken
- Het scholingsaanbod
- Opstellen lokaal protocol
- Patiënt betrekken bij besluitvorming
- Monitoring van het handelen
Lees hier alles over op de pagina 'Hoe implementeer je een richtlijn in de praktijk'
Patiënteninformatie
De patiënteninformatie staat op allesoverhetgebit.nl, daar kun je patiënten gemakkelijk naar verwijzen.