Second opinion

De KNMT Praktijkrichtlijn Second Opinion biedt een leidraad voor als je wordt geconfronteerd met een verzoek voor een second opinion. De aanvrager kan zowel een patiënt als een collega zijn.

Wat is een second opinion?

Een second opinion betekent letterlijk ‘tweede mening’ en is een advies over (een deel van) het voorgestelde zorgdoel, zorgplan of een daaruit afgeleid behandelplan. Het kan alleen worden uitgevoerd voordat de behandeling is gestart. Het gaat hierbij uitdrukkelijk niet om een beoordeling over een reeds uitgevoerde behandeling. Daarbij geldt dat je je onthoudt van het in het openbaar of ten opzichte van patiënten uiten van kritiek op een collega. Als je ervan overtuigd bent dat een collega handelt in strijd met de Gedragsregels voor tandartsen, dan maak je dit aan de betrokken collega kenbaar.

Doel second opinion

Het doel van de second opinion is om de aanvrager te ondersteunen bij zijn eigen menings- en/of besluitvorming ten aanzien van een opgesteld zorgdoel, zorgplan en daaruit afgeleid behandelplan. Het is nadrukkelijk niet de bedoeling dat de second opinion-gever het besluit neemt, maar dat de patiënt en de behandelend tandarts(specialist) mede op basis van de second opinion, gezamenlijk hun mening kunnen vormen en het uiteindelijk besluit kunnen nemen.

Werkwijze

1. Uitleg second opinion

Geadviseerd wordt om aan de aanvrager vooraf duidelijk uit te leggen wat een second opinion inhoudt en wat die er van mag verwachten. Informeer in ieder geval over:

  • de inhoud van een second opinion;
  • het doel;
  • de kosten;
  • eventuele noodzakelijke verrichtingen ten behoeve van de diagnostiek;
  • de wijze van registratie (en eventuele rapportage);
  • jouw positie als second opinion-gever.

Je bent als second opinion-gever onafhankelijk en hebt geen direct belang bij het probleem van de aanvrager dan wel bij de oplossing daarvan.

2. Verslaglegging

De verslaglegging van de mening/bevindingen van de second opinion-gever leg je vast in het patiëntendossier. Als basis gebruik je in ieder geval de verplichte onderdelen zoals benoemd in de KNMT Praktijkrichtlijn Patiëntendossier.

3. Vaststelling van de zorgvraag en delen van gegevens

De zorgvraag breng je duidelijk in kaart en leg je vast. Als niet alle benodigde gegevens beschikbaar zijn, vraag deze dan (na toestemming van de patiënt!)  op bij de eigen behandelaar. Bijvoorbeeld röntgenfoto’s, gebitsmodellen, intra-orale scans, zorgdoel, zorgplan, behandelplan, parostatus enzovoorts. Op grond van de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG) is veilige elektronische communicatie verplicht.

Als de patiënt geen toestemming geeft voor het opvragen van gegevens bij de eigen tandarts, dan kan het noodzakelijk zijn om zelf aanvullend onderzoek te doen. De kosten hiervan worden dan bij de patiënt in rekening gebracht. De patiënt kan eventueel ook zelf zijn of haar gegevens op vragen bij de eigen tandarts.

Als er geen zorgdoel en zorgplan beschikbaar is, dan zal dit door de second opinion-gever samen met de patiënt worden opgesteld. In overleg met de patiënt zullen dan 1 of meerdere behandelplannen kunnen worden opgesteld, met desgewenst een grove indicatie van de kosten.

4. Rapportage

De mening en/of bevindingen van de second opinion-gever dienen schriftelijk vastgelegd te worden. De aanvrager van de second opinion ontvangt hiervan een afschrift. In geval van een verwijzing door de behandelend tandarts, zal deze door de second opinion-gever op de hoogte worden gebracht van de mening en/of bevindingen.

Wanneer een patiënt zich op eigen initiatief tot de second opinion-gever heeft gewend, dan zal bij voorkeur, maar alleen als de patiënt hiervoor uitdrukkelijk (schriftelijk) toestemming verleent, de eigen behandelaar op de hoogte worden gesteld.

Voorbeeld rapportage (docx)

5. Kosten

Voor het geven van een second opinion kan code C011 (uitgebreid onderzoek ten behoeve van een second opinion) worden gedeclareerd. Deze prestatie bestaat uit:

  • consult(en);
  • een uitgebreid, niet routinematig onderzoek gericht op de hulpvraag;
  • het beschrijven van de relevante afwijkingen ten opzichte van een diagnose, behandelplan en/of werk van een andere mondzorgaanbieder;
  • het maken en bespreken van het schriftelijke oordeel;
  • het zo nodig afnemen van 1 of meerdere anamneses (zoals een medische, tandheelkundige of psychosociale anamnese);
  • het zo nodig geven van adviezen.

Overige noodzakelijke verrichtingen kunnen volgens de tariefbeschikking worden gedeclareerd.

6. Klachten

Als de aanvrager van de second opinion klachten heeft over de gang van zaken bij het verkrijgen van de second opinion, dan kan die zich wenden tot de klachtenregeling van de second opinion-gever.