Zorgvuldig omgaan met patiëntgegevens: 3 tips van de Klachtenservice

Tip 1. Vraag toestemming om patiëntgegevens te bespreken 

Het bespreken van patiëntgegevens met derden zonder toestemming van de patiënt, kan leiden tot een klacht. Een tandarts mag niet zonder meer met een andere zorgverlener, bijvoorbeeld een huisarts of niet direct betrokkenen, bellen om een casus te bespreken. De hoofdregel van de Wet op de Geneeskundige Behandelingsovereenkomst (WGBO) is dat je geen mededelingen aan derden mag doen over patiëntgegevens waar je over beschikt (geheimhoudingsplicht). Zorg er dus voor dat je toestemming van de patiënt hebt voordat je overlegt met een derde of bespreek een casus anoniem. Uitzondering op de geheimhoudingsplicht is het informeren van andere zorgverleners, zoals bijvoorbeeld doorverwijzers, die rechtstreeks betrokken zijn bij de uitvoering van de behandelingsovereenkomst.

Tip 2. Beperk gesprekken over de behandeling tot de behandelkamer

Het bespreken van zaken omtrent een behandeling in de wachtkamer kan eveneens leiden tot een klacht. Alles wat een patiënt met de tandarts bespreekt is vertrouwelijk. Het is dan ook niet de bedoeling dat andere patiënten kunnen meeluisteren. Beperk gesprekken over de behandeling tot de behandelkamer. Mochten er bij het verlaten van de behandelkamer toch nog zaken onbesproken zijn, bespreek deze dan buiten het gehoor van anderen. Neem de patiënt terug naar de behandelkamer of ga naar een kantoor waar privacy gegarandeerd is.

Tip 3. Zet geen persoonlijke werkaantekeningen in het medisch dossier 

Het doorsturen van een medisch dossier met werkaantekeningen naar een opvolgende tandarts, kan aanleiding zijn voor een klacht. Zeker als deze werkaantekeningen ertoe hebben geleid dat de opvolgende tandarts de patiënt niet meer wilde aannemen als nieuwe patiënt. Wees voorzichtig met het noteren van een persoonlijke mening over een patiënt in de werkaantekeningen, met name wanneer een dossier wordt doorgestuurd naar een nieuwe tandarts. De WGBO stelt wat wel en niet mag worden vermeld in het medisch dossier. Zaken die niet in het medisch dossier thuishoren zijn onder andere persoonlijke werkaantekeningen van de zorgverlener. Dit zijn tijdelijke aantekeningen die de zorgverlener voor zichzelf maakt. Ze gaan bijvoorbeeld over indrukken, vermoedens (waar nog verder onderzoek voor nodig is) of vragen die de zorgverlener voor zichzelf heeft opgeschreven. Deze persoonlijke aantekeningen mag de zorgverlener niet delen met andere zorgverleners. Hij moet ze na verloop van tijd vernietigen.