Omzet declareren als zzp-tandarts: hoe zit dat?
Tandartsen en mondhygiënisten die als zzp’er in de praktijk van een opdrachtgever zorg verlenen, doen dat hoofdzakelijk als solistisch werkende zorgverlener.
Hoofdzakelijk, omdat de zorg vaak begint met de uitvoering van een mondzorgkundig onderzoek, waarvoor de patiënt opdracht geeft aan de zorgaanbieder, die het onderzoek laat uitvoeren door de zzp-tandarts.
Leidt het onderzoek tot een behandeling, dan maken de zzp-tandarts en de patiënt daarover een aanvullende afspraak, ook al kan de patiënt de indruk hebben die afspraak met de praktijk te maken.
Wellicht hoort bij die behandeling ook preventie, uit te voeren door een preventieassistente in loondienst of een mondhygiëniste werkzaam buiten dienstbetrekking.
Het bovenstaande is een weergave van een gebruikelijke situatie in een praktijk, met twee of drie behandelaren die zelfstandig aan de patiënten kunnen (moeten?) factureren. Verschillende facturen zijn echter niet bepaald patiëntvriendelijk.
Afzien van zelfstandig declaratierecht
In de modelovereenkomst van opdracht is geregeld dat de zzp-tandarts afziet van het zelfstandig declaratierecht, zodat de zorgaanbieder één factuur kan sturen aan de patiënt. Die factuur staat op naam van de zorgaanbieder, dus op diens AGB-code.
En hoewel in de patiëntenadministratie uiteraard is vastgelegd welke zorgverlener de verrichtingen heeft uitgevoerd, staat de AGB-code van de zzp-tandarts niet op de factuur.
Er is daarmee ook geen noodzaak dat een zelfstandige behandelaar zich mede contractueel verbindt aan de afspraken die een zorgaanbieder maakt met een financiële dienstverlener over facturering en eventueel factoring. De zzp-tandarts is bij die overeenkomst geen partij.
Wie draagt het debiteurenrisico?
De zorgaanbieder en de zzp-tandarts zullen wel rekening houden met de afspraken met een financiële dienstverlener bij de keuze wie het debiteurenrisico over de verrichtingen van de zzp-tandarts draagt.
De eerste optie in de modelovereenkomst van opdracht laat het debiteurenrisico bij de zelfstandige behandelaar (de zzp’er dus), omdat dit risico een kenmerk van zelfstandigheid is.
Heeft de zorgaanbieder echter het debiteurenrisico afgekocht en het incassorecht toegekend aan een financiële dienstverlener, dan is die eerste optie niet langer mogelijk. De zorgaanbieder kan immers niet eenzelfde recht toekennen aan verschillende partijen. De zzp-tandarts kan het debiteurenrisico niet dragen wanneer het recht ontbreekt om de vordering eventueel zelf te incasseren. Dat recht is door de praktijk toegekend aan de financiële dienstverlener.
Het is aan te bevelen om te controleren of de keuze in de overeenkomst van opdracht aansluit bij de afspraken die de zorgaanbieder heeft met een financiële dienstverlener.
