Dik 4.600 tandartsen en orthodontisten voegen zich bij bezwaren KNMT tegen kostenonderzoek

Hans Scholten
3 minuten
Image
In de behandelkamer
Meer dan 4.600 tandartsen en orthodontisten hebben zich met hun praktijk gevoegd bij de bezwaren van de KNMT tegen het door de NZa uitgevoerde kostenonderzoek in de mondzorg. Inmiddels hebben we ons gedetailleerde bezwaarschrift ingediend bij de zorgautoriteit.

Ons bezwaarschrift bevat in detail en uitgebreid onderbouwd onze bezwaren tegen het onderzoek. De bezwaarprocedure loopt naar onze inschatting tot eind dit jaar. Mocht het bezwaar naar ons inzicht onvoldoende gehonoreerd worden, dan is er nog de mogelijkheid om in beroep te gaan bij het College van Beroep voor het bedrijfsleven. Die doet vervolgens een bindende uitspraak.

Tegelijkertijd zaak voor de rechter

Parallel aan het doorlopen van de bezwaar- en beroepsprocedure bij de NZa stappen we ook naar de rechter. We doen dat omdat de procedure bij de NZa mogelijk erg lang gaat duren en de nieuwe tarieven ondertussen al ingaan, met alle mogelijke, negatieve consequenties van dien. We vragen de rechter daarom om de beoogde tarieven per 1 januari 2026 tot nader order op te schorten. Deze zaak (voor zowel tandheelkunde als orthodontie) dient dit najaar.

Stand van zaken rechtszaak

Zorgbrede kritiek op kostenonderzoeken

Met onze bezwaren sluiten we aan in een rij beroepsgroepen met vergelijkbare kritiek op de kostenonderzoeken die de NZa in verschillende zorgdisciplines uitvoert. Eerder maakte de huisartsen en vrijgevestigde psychologen & psychotherapeuten al de gang naar de rechter vanwege bezwaren tegen een kostenonderzoek in hun sector. De KNMT houdt met deze beroepsgroepen nauw contact om elkaar waar van toepassing te kunnen versterken.  

5 voornaamste bezwaren

In het kort zijn dit onze 5 voornaamste bezwaren:

1. Onredelijke eisen aan ureninzet

Zoals gisteren gemeld gaat de NZa er ten onrechte van uit dat tandartsen en orthodontisten in het tarief niet beloond moeten worden voor meer dan 36 uur per week werken. De zorgautoriteit straft zo de hele sector af. Daarbij komt dat tandartsen die minder dan 46 weken werken maar gemiddeld wel op of boven 36-urige werkweek uitkomen, door de NZa niet als fulltimer worden meegenomen in de berekening van de tarieven.

De rechter heeft de NZa woensdag 2 juli op dit punt teruggefloten in een zaak over het kostprijsonderzoek van psychologen en psychotherapeuten. Ondanks onze oproep vindt de zorgautoriteit de uitspraak van de rechter dus niet van toepassing op de mondzorg.

2. Kleinere praktijken benadeeld

De NZa telt in haar berekeningen de kosten van grotere praktijken zwaarder mee dan die van kleinere. Omdat grote praktijken van schaalvoordelen kunnen profiteren, zullen die minder nadeel van een tariefsdaling ondervinden dan kleine praktijken. Een deel daarvan kan mogelijk niet langer kostendekkend werken, zodat ze op termijn de deuren zullen moeten sluiten. Dit gaat direct ten koste van de toegankelijkheid  van de mondzorg in de regio, omdat kleinere praktijken veelal in landelijke gebieden gevestigd zijn. Terwijl juist in die gebieden het tandartsentekort het meest nijpend is en patiënten moeilijk een (andere) tandarts kunnen vinden.

3. Overnamekosten missen als kostenpost

Voor de aanschaf van een praktijk – of het patiëntenbestand en de roerende en onroerende goederen daarvan – betaalt de nieuwe eigenaar een bedrag aan 'goodwill' aan de oude eigenaar. De NZa neemt deze kosten, waarvan bij elke praktijkoverdracht sprake is, in het geheel niet mee. De overname van bestaande praktijken wordt zo belemmerd, waardoor de kans op sluiting van een praktijk toeneemt, met alle gevolgen van dien voor patiënten van de bewuste praktijk.

4. Onrealistische benadering huisvestingskosten

De NZa neemt in haar berekeningen niet mee dat de kosten voor huisvesting recent in grote mate zijn gestegen. Voor praktijken die de kosten voor een pand al hebben afgeschreven, rekent de NZa zelfs helemaal niets. Vooral het huisvesten van startende tandartsen wordt zo ernstig belemmerd, en daarmee het openen van nieuwe praktijken.

Rommelige uitvoering

Dit lijstje bezwaren is niet uitputtend. We hebben ook onze twijfels geuit bij het rommelige verloop van de uitvoering van het onderzoek, een aantal keuzes in de methode (zoals een ons ziens te kleine steekproef en het inconsequente gebruik van gewogen gemiddeldes) en de krappe tijd die de NZa heeft genomen voor de afronding ervan.